Χτίστηκε από τους Άγγλους στις αρχές του 19ου αιώνα και χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του Τοποτηρητή. Μπροστά υπάρχει μικρός κήπος στον οποίο εισέρχεται κάποιος από τον παραλιακό δρόμο μέσω μιας κιγκλιδωτής εισόδου που στέκεται σε δυο λίθινες στήλες. Ο κήπος περιβάλλεται από καγκελωτό τείχος.
Δύο κλίμακες με κομψά σιδερένια κάγκελα οδηγούν στο πρώτο από τα τρία πατώματα. Στην πρόσοψη υπάρχουν πέντε παράθυρα ενώ στο μεσαίο παράθυρο του τρίτου πατώματος υπάρχει σιδερένιος εξώστης. Έχει και στις δύο πλευρές ψηλά αετώματα με ένα παράθυρο το καθένα που συνδέονται μεταξύ τους με τείχος από τρία πλίνθινα τόξα. Στα πλάγια υπάρχει τέταρτο πάτωμα που δημιουργείται από τα αετώματα. Προς τα πίσω υπάρχει στενός δρόμος στρωμένος με λιθάρια και μέσω μιας γέφυρας περνάμε στο μικρό περιτειχισμένο κηπάριο.
και στη συνέχεια πουλήθηκε στον Γεώργιο Θ. Λύχνο στους κληρονόμους του οποίου ανήκει μέχρι σήμερα. Στο μεταξύ λειτούργησε και ως ξενοδοχείο με καταπληκτική θέα στο νησάκι του Αγίου Νικολάου, γνωστό στο εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό. Η διακόσμηση αλλά και η καθαριότητα θύμιζαν Ευρώπη- εξοπλισμένο με 30 κρεβάτια, χαλιά και καινούρια έπιπλα. Στον πρώτο όροφο υπήρχε σάλα-αναγνωστήριο και ένα μικρό μπαρ, έκθεση με διάφορα έργα και χειροτεχνίες λαϊκής τέχνης των Παξών (χαλιά, τσάντες, δαντέλες, κεντήματα, υφαντά) προς πώληση. Για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα φιλοξένησε και το Λιμεναρχείο.
Ιστορικά διατηρητέα μνημεία θεωρούνται και τα βοτσαλωτά καλντερίμια γύρω από το Ενετικό Κυβερνείο διότι αποτελούν μοναδικά δείγματα μορφολογίας των καντουνιών (στενών δρομίσκων) των αρχών του 19ου αιώνα.
No content
A problem occurred while loading content.