ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
(Λευκίμμη, Κρητικά, Παλαιοχώρι, Νεοχώρι, Δραγωτινά, Σπαρτερά)
Κώστας Πετρίδης: λαούτο, τραγούδι
Χρήστος Ζάχος: λαούτο, μαντολίνο, τραγούδι
Κώστας Καστρινός: λαούτο
Κώστας Κωστούλας: βιολί
Η Λευκίμμη, με την ιδιαίτερη τοπική ιστορία και τον τρόπο ζωής, τον άμεσα δεμένο με τη γεωργία, τη θάλασσα και τα ταξίδια, στάθηκε σταθερά δίπλα στον κορμό του ελληνικού τραγουδιού, και επηρέασε ως πολιτιστικό κέντρο όλη τη Νότια Κέρκυρα, την παλιά «Επαρχία Λευκίμμης» αλλά και τους Παξούς.
Στη διαμόρφωση αυτής της πολυσυλλεκτικής μουσικής πραγματικότητας, με καταφανή διαφοροποίηση από τη μουσική του υπόλοιπου νησιού, φαίνεται ότι συντέλεσαν διάφοροι κοινωνικοί παράγοντες, όπως:
- η έντονη ναυτική ζωή της περιοχής και η συχνή επικοινωνία με την υπόλοιπη Ελλάδα, ιδιαίτερα τη νησιωτική (δεν υπολείπονται ωστόσο ίχνη επιρροών από τον υπόλοιπο ελληνικό πολιτισμικό χώρο, όπως Πελοπόννησο, Ήπειρο, Στερεά Ελλάδα, ακόμα και Κωνσταντινούπολη).
- η εγγύτητα προς τις ηπειρωτικές ακτές και οι συχνές εμπορικές σχέσεις με τους εκεί κατοίκους. Οι εργάτες γης, επίσης, ως και τη δεκαετία του ‘60 αναχωρούσαν για τα κτήματα των Παξών, της Πελοποννήσου και αλλού, για να εργαστούν μήνες με μόνο εφόδιο ένα τσαπί και μια κουβέρτα. Επιστρέφοντας, κουβαλούσαν προφανώς μαζί τους τα μουσικά ερεθίσματα που δέχτηκαν αλλά και μετέφεραν τα δικά τους στους τόπους εργασίας τους.
- οι μετακινήσεις και εγκαταστάσεις πληθυσμών από άλλες περιοχές της Ελλάδας κατά τους αιώνες της τουρκοκρατίας κυρίως (π.χ. Σουλιώτες, Πελοποννήσιοι, Κρητικοί).
Όλα αυτά συντέλεσαν, ώστε να δημιουργηθεί ένα ιδιαίτερο ύφος που φανερώνει μια μεγάλη μουσική ομοιογένεια με τον υπόλοιπο ελληνικό χώρο, χωρίς, βέβαια, να παραγνωρίζονται οι δυτικές μουσικές επιρροές.
Σε αρκετά κομμάτια, από αυτά που θα ακούσετε απόψε, παρ’ όλο που εκτελούνται φαινομενικώς συγκερασμένα (με τόνους και ημιτόνια δυτικής μουσικής), η κίνηση και το ύφος της μελωδίας είναι τέτοια που η εξήγηση μπορεί να διατυπωθεί καλύτερα με όρους της καθ’ ημάς τροπικής μουσικής (ευρέως γνωστής ως Βυζαντινής Μουσικής).
Το κοινό μας απόψε θα ακούσει τραγούδια ξεχασμένα, αλλά και τραγούδια γνωστά ως σήμερα, μελωδίες από βιολιά και λαούτα εξαιρετικής λεπτότητας, συχνά με υψηλό βαθμό δυσκολίας εκτελεσμένα με ακρίβεια και αγάπη.