Δημοσιογράφος, πολιτικός και λογοτέχνης από τους Παξούς. Σε νεαρή ηλικία πήγε στη Ρωσία για σπουδές. Επέστρεψε στην Ελλάδα και ήταν ο πρώτος που γνώρισε στη χώρα μας τη ρωσική λογοτεχνία με σειρά διαλέξεών του στην Αθήνα.
Το 1895 αναμείχθηκε στην πολιτική και εξελέγη βουλευτής Παξών στις τάξεις του κόμματος του Χαρίλαου Τρικούπη. Μετά το θάνατο του Τρικούπη, προσχώρησε στο κόμμα του Δηλιγιάννη, από το οποίο όμως τελικά αποχώρησε. Το 1906 ανέλαβε τη γενική διεύθυνση των Ταχυδρομείων και Τηλεγράφων και στη συνέχεια εκλέχτηκε βουλευτής Κέρκυρας, ενώ το 1924 γίνεται υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης στην κυβέρνηση Θ.Σοφούλη. Είναι ο πρώτος που εισηγήθηκε και πέτυχε την πρόσληψη γυναικών υπαλλήλων στις τηλεπικοινωνίες, που οργάνωνε η Ελλάδα το 1916.
Αφού παραιτήθηκε από υπουργός, αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά σε δημοσιογραφικές και λογοτεχνικές ασχολίες. Διετέλεσε ανταποκριτής ρωσικών εφημερίδων, συνεργαζόμενος με μεγάλες ημερήσιες εφημερίδες της Αθήνας. Υπήρξε από τους πρώτους μεταφραστές της Ρωσικής λογοτεχνίας (δίτομη «Ιστορία» της Ρωσικής Λογοτεχνίας του Σκαρμπιτσέφσκι για την περίοδο μέχρι τον Γκόγκολ). Έγραψε ιστορικά μελετήματα (κυρίως ως διευθυντής και συνεργάτης στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια) και άρθρα στα ελληνικά, γαλλικά και αγγλικά, αλλά και διηγήματα και ποιήματα. Έργα του είναι “Η Δούκισσα της Πλακεντίας”, “Η Κόμησσα Θεοτόκη”, οι μελέτες: «Τα θέατρα και τα καφενεία επί Όθωνος», «Αι τύχαι των τελευταίων Παλαιολόγων», «Οι πρώτοι ιδρυταί της Φιλικής Εταιρείας», «Η πολιτική κατάστασις κατά το 1897». κ.ά. Έγραφε σε απλή γλώσσα, πάντα όμως στην καθαρεύουσα, με μορφή εκλαϊκευτική, γι’ αυτό και αγαπήθηκε πολύ στην εποχή του.
Τα αποκαλυπτήρια της προτομής έγιναν την 22α Νοεμβρίου 1974 και η σχετική δαπάνη καλύφθηκε από έσοδα της ένωσης Παξίων και από εισφορές των μελών της.
No content
A problem occurred while loading content.